A.H.C. Warringa: Handgeschreven verslag (fotokopieën op losse A4-bladen)

Verslag van mevrouw Warringa, die als enig kind opgroeit in Hardenberg, het liefst haar vrije tijd doorbrengend in Eljo-Zamy: een groot, prachtig beschreven, pension in Apeldoorn dat voor de oorlog wordt gerund door twee ’’tantes’’. Er is sprake van een zorgeloze jeugd tot haar eindexamenjaar op de RHBS te Coevorden, wanneer joodse leerlingen en leraren plotseling van school beginnen te verdwijnen. In 1942 verhuist ze naar een internaat in Zetten, waar ze een opleiding volgt aan de Normaalschool (overheidsschool voor de opleiding van onderwijzers en onderwijzeressen voor het openbaar onderwijs). Ze maakt haar opleiding niet af, maar verhuist naar Wageningen, waar ze medewerker voedselvoorziening wordt bij het Instituut voor de Veredeling van Tuinbouwgewassen. Aldaar vindt op zondag 17 september 1944 een verschrikkelijk bombardement plaats, voorafgaande aan de luchtlandingen van de Slag om Arnhem. Ze besluit daarop terug te keren naar haar ouderlijk huis in Hardenberg, waar, naast dakloos geraakte familieleden en vrienden, ook onderduikers verblijven. Meteen na de bevrijding schrijft ze zich in voor een Schoevers-opleiding, waarna ze als secretaresse gaat werken. Haar geliefde pension in Apeldoorn wordt na de oorlog Hotel Cantharel. Het gebouw is inmiddels afgebroken en heeft plaatsgemaakt voor het moderne Van der Valk Hotel Apeldoorn – de Cantharel. Verslag van mevrouw Warringa, die als enig kind opgroeit in Hardenberg, het liefst haar vrije tijd doorbrengend in Eljo-Zamy: een groot, prachtig beschreven, pension in Apeldoorn dat voor de oorlog wordt gerund door twee ’’tantes’’. Er is sprake van een zorgeloze jeugd tot haar eindexamenjaar op de RHBS te Coevorden, wanneer joodse leerlingen en leraren plotseling van school beginnen te verdwijnen. In 1942 verhuist ze naar een internaat in Zetten, waar ze een opleiding volgt aan de Normaalschool (overheidsschool voor de opleiding van onderwijzers en onderwijzeressen voor het openbaar onderwijs). Ze maakt haar opleiding niet af, maar verhuist naar Wageningen, waar ze medewerker voedselvoorziening wordt bij het Instituut voor de Veredeling van Tuinbouwgewassen. Aldaar vindt op zondag 17 september 1944 een verschrikkelijk bombardement plaats, voorafgaande aan de luchtlandingen van de Slag om Arnhem. Ze besluit daarop terug te keren naar haar ouderlijk huis in Hardenberg, waar, naast dakloos geraakte familieleden en vrienden, ook onderduikers verblijven. Meteen na de bevrijding schrijft ze zich in voor een Schoevers-opleiding, waarna ze als secretaresse gaat werken. Haar geliefde pension in Apeldoorn wordt na de oorlog Hotel Cantharel. Het gebouw is inmiddels afgebroken en heeft plaatsgemaakt voor het moderne Van der Valk Hotel Apeldoorn – de Cantharel. Laatste bladzijden ontbreken