T. Kelm: Dagboek (zakagenda)

"Vanavond weer Joden vangen in Betondorp, vrouw en zoon. Hevige scene", schrijft de jonge Amsterdammer Theodor op 1 maart 1943 in zijn dagboek, een kleine zakagenda. "Vanavond Jodenjacht. Zeer succesvolle avond", stelt hij later die maand tevreden vast. "Ik denk dat ik in die paar weken zeker al een paar honderd Joden gevangen heb. Vanmorgen 3.30 weer thuis". Met dat laatste bedoelt de eenentwintigjarige politieagent zijn ouderlijk huis. Theodor is de jongste van een fanatiek NSB-gezin dat aan de Amsterdamse Amstellaan woont, de tegenwoordige Vrijheidslaan. Hij is lid van de Nationale Jeugdstorm en schrijft tevens voor het weekblad Storm, dat wordt uitgegeven door de Nederlandsche SS. Op een zaterdag in februari 1943 bezoekt hij een NSB-manifestatie: "'s Middags bataljon-marsch door A'dam. Naar de Dam waar Mussert spreekt. 's Avonds naar het Concertgebouw. Kundgebung der WA. 2000 man aanwezig. Mussert sprak en v. Geelkerken". Een belangrijk deel van het werk van de Nederlandse politieagenten is het opsporen en arresteren van ondergedoken joden. En zeker wanneer jodenjagers een premie krijgen van fl. 7,50 per opgepakte jood. "Vanavond op jodenjacht. Niet veel bijzonders: slechte resultaten daar alle "'sperre"'geldig zijn", klaagt Theodor op de avond van 30 maart. Een Sperre is een document dat een tijdelijke vrijstelling van deportatie verschaft. Toch gaat het werk hem soms aan het hart: "Vrouw met 3 kinderen, man al naar Polen, was niet gespert, had echter medelijde, had ze achtergelaten ze wilde mee maar weet niet wat haar te wachten staat". Theodor besluit naar het oostfront te gaan en wordt goedgekeurd door de W.A.: "Mijn salaris wordt doorbetaald (80%) door de Ned. politie". Een SS-opleiding in Düsseldorf valt hem allerminst mee:"Vanmorgen Schiessübung - Fliegerabwehrübung", schrijft hij in juni 1943, "kapotte voeten - haast geen eten meer". Op 1 september 1944 wordt Theodor, pas 22 jaar oud, vermist in Litouwen. "Vanavond weer Joden vangen in Betondorp, vrouw en zoon. Hevige scene", schrijft de jonge Amsterdammer Theodor op 1 maart 1943 in zijn dagboek, een kleine zakagenda. "Vanavond Jodenjacht. Zeer succesvolle avond", stelt hij later die maand tevreden vast. "Ik denk dat ik in die paar weken zeker al een paar honderd Joden gevangen heb. Vanmorgen 3.30 weer thuis". Met dat laatste bedoelt de eenentwintigjarige politieagent zijn ouderlijk huis. Theodor is de jongste van een fanatiek NSB-gezin dat aan de Amsterdamse Amstellaan woont, de tegenwoordige Vrijheidslaan. Hij is lid van de Nationale Jeugdstorm en schrijft tevens voor het weekblad Storm, dat wordt uitgegeven door de Nederlandsche SS. Op een zaterdag in februari 1943 bezoekt hij een NSB-manifestatie: "'s Middags bataljon-marsch door A'dam. Naar de Dam waar Mussert spreekt. 's Avonds naar het Concertgebouw. Kundgebung der WA. 2000 man aanwezig. Mussert sprak en v. Geelkerken". Een belangrijk deel van het werk van de Nederlandse politieagenten is het opsporen en arresteren van ondergedoken joden. En zeker wanneer jodenjagers een premie krijgen van fl. 7,50 per opgepakte jood. "Vanavond op jodenjacht. Niet veel bijzonders: slechte resultaten daar alle "'sperre"'geldig zijn", klaagt Theodor op de avond van 30 maart. Een Sperre is een document dat een tijdelijke vrijstelling van deportatie verschaft. Toch gaat het werk hem soms aan het hart: "Vrouw met 3 kinderen, man al naar Polen, was niet gespert, had echter medelijde, had ze achtergelaten ze wilde mee maar weet niet wat haar te wachten staat". Theodor besluit naar het oostfront te gaan en wordt goedgekeurd door de W.A.: "Mijn salaris wordt doorbetaald (80%) door de Ned. politie". Een SS-opleiding in Düsseldorf valt hem allerminst mee:"Vanmorgen Schiessübung - Fliegerabwehrübung", schrijft hij in juni 1943, "kapotte voeten - haast geen eten meer". Op 1 september 1944 wordt Theodor, pas 22 jaar oud, vermist in Litouwen. De volgeschreven zakagenda van 1943 is gevonden in een doos, niemand weet de herkomst ervan.