J. Wezenaar: Dagboek (cahiers)

'Reeds om kwart voor negen ben ik naar het ADO-terrein gegaan. Het zag er regenachtig uit, maar nadat ik een poosje in de rij had gestaan, brak de zon door. Het opklapbankje had ik meegenomen,' zo begint Jan Wezenaar (1920-1997) zijn dagboek over zijn woonplaats Den Haag in de jaren 1941-1942. 'Toen de grote wedstrijd ADO-PSV begon stonden er filmoperateurs op het dak van de grote tribune. Nadat ADO 1-0 had gemaakt, maakte PSV nog voor de rust gelijk. Achter me stonden Eindhovenaren, supporters van PSV, met papieren mutsjes op, half rood, half wit. Ze schreeuwden dat ik er bijna doof van werd.' Bij deze voetbalwedstrijd op zondagmiddag 1 juni 1941 komt ook vader opdagen, met de hond. Vader is ijsventer met de nodige tegenslag: ‘’s Avonds thuis hoorde ik van vaders ongeluk. In de Spinozastraat werd een paard schichtig door een orgel en sprong bovenop de ijswagen. Vader lag met zijn wagen onder het paard.' Thuis heerst vaak een bedrukte sfeer: 's Avonds heb ik een boekje kapot gegooid, omdat we ruzie hadden over een potlood. Vader wou het in de kachel gooien, maar moeder belette hem. Hij begon over de hond te kankeren, waarna ik ben gaan wandelen met de hond. In mei 1942 moet Jan naar het postkantoor om een aangetekend kaartje te halen: 'een oproep tot keuring voor de Arbeidsdienst'. Of hij later, in het kader van de arbeidsinzet, als dwangarbeider in Duitsland wordt tewerkgesteld, is onbekend. Aan het einde van het dagboek is hij nog altijd werkzaam als typist op het archief van 'het Rijksbureau': '‘Mr. Berends en Mr. Dokter zaten een beetje te spelen, Dokter gooide met een lucifersdoosje en Berends zat paperclips en propjes papier te schieten. Ik ben naar de wc geweest. Juf Hagen is kwaad weggelopen omdat Mr. Dokter haar aanraakte.' 'Reeds om kwart voor negen ben ik naar het ADO-terrein gegaan. Het zag er regenachtig uit, maar nadat ik een poosje in de rij had gestaan, brak de zon door. Het opklapbankje had ik meegenomen,' zo begint Jan Wezenaar (1920-1997) zijn dagboek over zijn woonplaats Den Haag in de jaren 1941-1942. 'Toen de grote wedstrijd ADO-PSV begon stonden er filmoperateurs op het dak van de grote tribune. Nadat ADO 1-0 had gemaakt, maakte PSV nog voor de rust gelijk. Achter me stonden Eindhovenaren, supporters van PSV, met papieren mutsjes op, half rood, half wit. Ze schreeuwden dat ik er bijna doof van werd.' Bij deze voetbalwedstrijd op zondagmiddag 1 juni 1941 komt ook vader opdagen, met de hond. Vader is ijsventer met de nodige tegenslag: ‘’s Avonds thuis hoorde ik van vaders ongeluk. In de Spinozastraat werd een paard schichtig door een orgel en sprong bovenop de ijswagen. Vader lag met zijn wagen onder het paard.' Thuis heerst vaak een bedrukte sfeer: 's Avonds heb ik een boekje kapot gegooid, omdat we ruzie hadden over een potlood. Vader wou het in de kachel gooien, maar moeder belette hem. Hij begon over de hond te kankeren, waarna ik ben gaan wandelen met de hond. In mei 1942 moet Jan naar het postkantoor om een aangetekend kaartje te halen: 'een oproep tot keuring voor de Arbeidsdienst'. Of hij later, in het kader van de arbeidsinzet, als dwangarbeider in Duitsland wordt tewerkgesteld, is onbekend. Aan het einde van het dagboek is hij nog altijd werkzaam als typist op het archief van 'het Rijksbureau': '‘Mr. Berends en Mr. Dokter zaten een beetje te spelen, Dokter gooide met een lucifersdoosje en Berends zat paperclips en propjes papier te schieten. Ik ben naar de wc geweest. Juf Hagen is kwaad weggelopen omdat Mr. Dokter haar aanraakte.'