Boek afkomstig uit de nalatenschap van Theodorus (‘Theo’) Martinus Petrus Jacobus Ruiter (Den Haag, ...

Boek afkomstig uit de nalatenschap van Theodorus (‘Theo’) Martinus Petrus Jacobus Ruiter (Den Haag, 26 februari 1911 – Amsterdam, 1 april 1965). Verzetsdeelnemer. Boek (436 pagina's) "Dwight Eisenhower. Soldaat der Democratie". Betreft een in het Nederlands vertaalde naoorlogse uitgave van de biografie over de Amerikaanse generaal Dwight David Eisenhower, geschreven door de Amerikaanse historicus Kenneth Sydney Davis (1912-1999). De biografie beschrijft het leven van Eisenhower vanaf zijn vroege jeugd in Texas, tot vlak na het einde van de Tweede Wereldoorlog, waarin Eisenhower geallieerd opperbevelhebber in Europa was. Voor in het boek staat op het schutblad een handgeschreven boodschap aan 'Theo' (Theo Ruiter): 'Dit boek handeld over den soldaat der legale democratie aangeboden aan onzen goeden vriend Theo, den soldaat der illegale democratie'. Boodschap is viermaal ondertekend en gedateerd, dd. 26-2-1947. Auteur/ Pseud.: Kenneth Sydney Davis Titel: Dwight Eisenhower. Soldaat der Democratie. Uitgever: C.V. Allert de Lange. Amsterdam Techniek: Gedrukt Jaar: 1946 Theo Ruiter werd geboren in Den Haag, maar groeide op in de Amsterdamse Kinkerbuurt. Na de lagere school werd Ruiter stukadoor van beroep, en trad op 29 maart 1933 in het huwelijk met Oeke (‘Loeki’) Postma. In 1934 kreeg het echtpaar hun eerste kind, zoon Karel Lodewijk. In het oorlogsjaar 1943 zou daar nog dochter, Angenes Theodora (‘Doortje’) bijkomen. In de vooroorlogse jaren raakte Ruiter politiek links georiënteerd, en was hij werkzaam als barkeeper in (het nog steeds bestaande) Amsterdamse café Helmers. In april 1939 begon Ruiter een eigen café op de Rozengracht 160. Tijdens de oorlogsjaren raakte Ruiter betrokken bij het verzet en werd lid van de Knokploeg Amsterdam (KP-Amsterdam). Als gevolg van de schaarste probeerde Ruiter via de zwarte handel aan sterke drank te komen voor zijn café. Toen hij daartoe op een avond in april 1942 in Haarlem langs het Spaarne liep redde hij een jonge Duitse officier uit het water. Door deze daad had Ruiter veel krediet bij het Duitse gezag, en wist daardoor (waarschijnlijk) contacten op te bouwen bij de Sicherheitsdienst (SD). Gedurende de oorlogsjaren wist Ruiter daar gebruik van te maken om, waarschijnlijk tientallen, mensen uit handen van de Duitse bezetter vrij te krijgen. Tijdens de oorlogsjaren was het café van Ruiter een plek waar studenten en veel verzetsdeelnemers bijeenkwamen. Aan Theo Ruiter werd in 1984 postuum het Verzetsherdenkingskruis toegekend.