Boek afkomstig uit de nalatenschap van Theodorus (‘Theo’) Martinus Petrus Jacobus Ruiter (Den Haag, ...

Boek afkomstig uit de nalatenschap van Theodorus (‘Theo’) Martinus Petrus Jacobus Ruiter (Den Haag, 26 februari 1911 – Amsterdam, 1 april 1965). Verzetsdeelnemer. Boek (280 pagina’s) “Studenten onder de Bezetting”, betreft een uitgave die is samengesteld uit ingezonden bijdragen van studenten waarin vanuit verschillende invalshoeken ervaringen van studenten tijdens de bezettingsjaren worden belicht. Het boek bestaat uit zes hoofdstukken, waarin in de hoofdstukken twee tot en met vijf per hoofdstuk studenten telkens in een andere rol tijdens de oorlogsjaren worden geplaatst: Hoofdstuk 2, ‘Studenten als onderduikers’, Hoofdstuk 3, ‘Studenten als Duitslandgangers’, Hoofdstuk 4, ‘Studenten als Engelandvaarders’: met bijdragen van G.J.G. van Mesdag [Geert Jaap Gilles (‘Jaap’) van Mesdag], die in 1942 samen met Ernst Sillem vanuit Zeeland naar Engeland probeerde over te steken, Hoofdstuk 5, ‘Studenten als illegale werkers’: met onder andere een bijdrage van K. May over de aanslag op het bevolkingsregister te Amsterdam (27 maart 1943). Het is een boek van en voor studenten, aangezien de netto opbrengst ten gunste kwam van studenten die door de oorlogsomstandigheden gedupeerd waren en dientengevolge hun studie niet zouden kunnen voortzetten. Voor in het boek op het schutblad een handgeschreven boodschap aan ‘Theo’ (Theo Ruiter): ‘Ter herinnering aan Theo in oorlogstijd tusschen deze studenten’, ondertekend door J. de Ruiter, dd. 12-6-1947. Auteur/Pseud.: Divers; onder redactie van F.W. Blase Titel: Studenten onder de bezetting Uitgever: Uitgeverij Kirchner Amsterdam Techniek: Gedrukt Jaar: 1946 Theo Ruiter werd geboren in Den Haag, maar groeide op in de Amsterdamse Kinkerbuurt. Na de lagere school werd Ruiter stukadoor van beroep, en trad op 29 maart 1933 in het huwelijk met Oeke (‘Loeki’) Postma. In 1934 kreeg het echtpaar hun eerste kind, zoon Karel Lodewijk. In het oorlogsjaar 1943 zou daar nog dochter, Angenes Theodora (‘Doortje’) bijkomen. In de vooroorlogse jaren raakte Ruiter politiek links georiënteerd, en was hij werkzaam als barkeeper in (het nog steeds bestaande) Amsterdamse café Helmers. In april 1939 begon Ruiter een eigen café op de Rozengracht 160. Tijdens de oorlogsjaren raakte Ruiter betrokken bij het verzet en werd lid van de Knokploeg Amsterdam (KP-Amsterdam). Als gevolg van de schaarste probeerde Ruiter via de zwarte handel aan sterke drank te komen voor zijn café. Toen hij daartoe op een avond in april 1942 in Haarlem langs het Spaarne liep redde hij een jonge Duitse officier uit het water. Door deze daad had Ruiter veel krediet bij het Duitse gezag, en wist daardoor (waarschijnlijk) contacten op te bouwen bij de Sicherheitsdienst (SD). Gedurende de oorlogsjaren wist Ruiter daar gebruik van te maken om, waarschijnlijk tientallen, mensen uit handen van de Duitse bezetter vrij te krijgen. Tijdens de oorlogsjaren was het café van Ruiter een plek waar studenten en veel verzetsdeelnemers bijeenkwamen. Aan Theo Ruiter werd in 1984 postuum het Verzetsherdenkingskruis toegekend.