Getuigen Verhalen, Reis van de Razzia, interview met Herman Snel

Op de avond van 9 november 1944 werd er een cordon rond Rotterdam en Schiedam gelegd door het Duitse leger. Alle belangrijke bruggen en strategische punten waren afgezet, trams reden niet meer en het telefoonverkeer was geblokkeerd. Op de twee daarop volgende dagen werden ruim 52.000 Rotterdammers en Schiedammers tussen de zeventien en veertig jaar oud opgepakt en afgevoerd richting Duitsland om daar dwangarbeid te verrichten in veelal beroerde omstandigheden. De Razzia van Rotterdam is een van de grootste klopjachten die het Duits Nationaalsocialistische regime heeft gehouden. Het verzetsblad Vrij Nederland reageerde dan ook geschokt, het schreef op 14 december 1944: ‘Vijftigduizend Nederlandse mannen laten zich als schapen wegvoeren en evenzoveel vrouwen zien toe hoe hun mannen en zoons weerloos naar Hitlers slachtbank worden geleid’. Het project Reis van de Razzia is gebaseerd op gefilmde getuigenissen van mannen die de razzia en de daaropvolgende reis hebben meegemaakt, om een hiaat in de geschiedschrijving te vullen en om inzicht te geven in de gebeurtenissen aan de hand van het thema "Handelingsruimte van een individu in een samenleving onder druk". Herman Snel Ook omdat de buren druk uitoefenden, ging Herman mee met de razzia op het Marconiplein. In Wezep was hij van plan te vluchten met vriend Douwe, maar de schietgrage houding van de Duitse soldaten hield hen tegen. Er waren inmiddels al doden gevallen. Herman en zijn vriend kwamen bij de Bundesbahn terecht in Hamm waar ze reparaties aan het spoor moesten verrichten. Na verloop van tijd besloten ze te vluchten, het was eind december 1944. Als Herman denkt aan hoe hij in Hamm met een aantal mannen een locomotief heeft moeten wegduwen, dan bedenkt hij dat het een indrukwekkende ervaring was in zijn leven die hij zich wil blijven herinneren.