Państwowa Policja Kryminalna Posterunek Policji Kryminalnej w Łodzi

W większości zachowały się akta komisariatu w gettcie. Sprawy ogólnoorganizacyjne i personalne funkcjonariuszy, meldunki o przestępczości w Łodzi i rejencji, materiały dotyczące działalności policji na terenie getta łódzkiego: przekraczanie granic, konfiskaty mienia, sprawozdania dotyczące morderstw i samobójstw w gettcie, ewidencji i statystyki ruchu ludności, raporty dzienne Przełożonego Starszeństwa Żydów oraz zarządzenia i ogłoszenia władz okupacyjnych, ewidencja aresztowanych żydów, księgi ewidencyjno-kontrolne. Tworzenie policji kryminalnej (Kripo) w Łodzi rozpoczęto w listopadzie i grudniu 1939 r., a zakończono w początkach 1940 r., kiedy to okólnik Heinricha Himmlera z 8.02.1940 r. ustalił sieć urzędów policji kryminalnej dla Kraju Warty. Urząd policji w Łodzi obejmował teren całej rejencji. Podporządkowano mu 7 placówek w: Kaliszu, Kępnie, Ostrowie Wielkopolskim, Ozorkowie, Turku, Wieluniu i Zduńskiej Woli. Od 1.02.1941 r. istniała także placówka w Sieradzu, a następnie w Zgierzu. W maju 1940 r. utworzono specjalny komisariat Kripo na terenie getta. Przy pomocy siatki żydowskich mężów zaufania prowadził wywiad o nastrojach ludności, a w szczególności zbierał informacje o wszelkich wartościowych przedmiotach znajdujących się na obszarze getta. Ponadto Kripo zajmowało się ściganiem zbiegłych jeńców wojennych, uciekinierów z przymusowych robót w Niemczech oraz Polaków popełniających wykroczenia przeciwko gospodarce okupacyjnej. Ściśle też współpracowała z Tajną Policją