Wat blijft is het verhaal. Mevr. T. Mulder, 1999

Mevrouw T. (Tiny) Mulder vertelt voor een schoolklas over de Tweede Wereldoorlog, aan de hand van het thema: Kiezen en delen.<br/>Kiezen in de oorlog was lastig: blijf je bij gevaar zitten of ga je vluchten? En ben je bereid te delen als er weinig voedsel is?<br/>Aan het begin van de oorlog was er niets te kiezen: Nederland werd bezet en de Duitsers maakten de dienst uit. Metalen voorwerpen, later ook fietsen, schepen en treinen werden in beslag genomen en gebruikt voor de wapenindustrie. <br/>Ambtenaren moesten hun afkomst invullen op een formulier, daarna werden joodse mensen ontslagen. Alle joodse kinderen in Leeuwarden werden verplicht naar één joodse school te gaan, bij de Grote Kerk. Het was de bedoeling dat ze naar een werkkamp zouden gaan; eerst naar Westerbork, daarna naar Polen. Joden mochten geen winkel meer hebben, in het openbaar was het dragen van een jodenster verplicht. <br/>Nederlanders kwamen tot het besef dat de maatregelen racistisch waren. Het verzet ging joodse mensen waarschuwen als er gevaar dreigde. Tiny werd gevraagd om mee te helpen zoeken naar onderduikadressen. Maar het opnemen van onderduikers was gevaarlijk voor gastgezinnen; bij ontdekking werden ook zij getransporteerd naar een kamp en ze verloren hun huis en inboedel. Geen gemakkelijke keuze dus…. Haar ouders in Drachten besloten wel een joods meisje op te nemen, Evelijn, kind van ouders met een winkel in Den Haag. Evelijn werd apart van haar ouders ondergebracht. Ze mochten niet elkaars onderduikadres weten. Evelijn is 2 jaar in Drachten gebleven en later herrenigd met haar ouders. Ze waren vervreemd van elkaar, veel familie had de oorlog niet overleefd.<br/>Ook mannen van 18-40 jaar gingen onderduiken toen zij opgeroepen werden om in Duitse fabrieken te gaan werken.