Sluispolder, 1878-1959

Inleiding Toen in 1860 de Joanna Mariapolder werd bedijkt kon men het er niet over eens worden een 150 meter brede strook grond, aan de westzijde van de Hollarepolder gelegen, mede te bedijken. Een inham bleef daardoor in verbinding met het buitenwater. Deze deed vroeger gedeeltelijk dienst als spuiboezem, genaamd "de Grote Bree", voor het waterschap Poortvliet. Bij Koninklijk Besluit van 26 mei 1877 werd aan de eigenaren, t.w. J.P.R. Tak van Poortvliet, minister van Waterstaat, Handel en Nijverheid en de ambachtsgerechtigden van Oud-Vossemeer en Vrijberghe, waaronder mr. Snouck Hurgronje c.s. concessie tot bedijking verleend. Deze indijking vond plaats door het leggen van een 250 meter lange dam, die de zeedijken van de Joanna-Mariapolder en de Hollarepolder met elkaar verbond. De 19 ha grote inham werd daarmede afgesloten en kreeg de naam "Sluispolder". De totale kosten van het werk bedroegen fl.12.490,--. De werkzaamheden werden begonnen op 2 juni 1877, op 24 juni kwam de afsluiting tot stand, terwijl op 15 oktober van datzelfde jaar het gehele werk gereed was. Het verlenen van de vergunning tot indijking ging vergezeld met enkele voorwaarden, namelijk dat de dijk op 5.50 m. boven N.A.P. zou komen te liggen en een kruinbreedte zou hebben van 2 meter. Verder zou voor de uitwatering van de Hollarepolder een duiker of sluis in de dijk van die polder gebouwd moeten worden. De achterliggende dijken moesten worden voorzien van een buitenberm van minstens 6 meter breed en de binnenberm van de te leggen dijk moest met de op- en afritten te allen tijde als openbare weg dienen. Bij de inpoldering werden twee belangrijke kreken afgesloten. Tevens was ook aanbesteed het slechten van de boezemkade voor zover gelegen op het gebied van Vossemeer en Vrijberghe, benevens het graven van de daarin gelegen spuisluis en het uitdiepen van de bermsloot in de Hollarepolder over een lengte van 2 kilometer. De westelijke scheidingsdijk met de Joanna Mariapolder werd in 1961 in het kader van de herverkaveling afgegraven, zodat de Sluispolder nu één geheel vormt met genoemde bedijking. Literatuur A. Hollestelle - Geschied- en waterstaatkundige beschrijving van de waterschappen en polders in het eiland Tholen, 1919, blz.638. M.H. Wilderom - Tussen afsluitdammen en deltadijken, deel II Noord-Zeeland 1964, blz. 139.