Uitzicht vanuit de in 1944 verwoeste kerktoren van Melderslo. Men kijkt hier in noordelijke richting met zicht op het kerkhof.

In de zomer van 1940 bezocht bisschop Lemmens de Vredeskapel aan de Broekhuizerdijk in Melderslo. Deze kapel was toen nog voorzien van een strooien dak. V.l.n.r.: Pastoor Teeuwen, Drika van Hameren-Reinders, Theo van Hameren, Bisschop Lemmens, Berta van Hameren en Deken Creemers.

De ruïnes van de Sint Odakerk in Melderslo. Deze werd door terugtrekkende Duitsers opgeblazen op 23 november 1944.

Blik vanuit de in 1944 verwoeste kerktoren van Melderslo. Men kijkt hier in zuidoostelijke richting naar de Sint-Odastraat. Men ziet hier van links naar rechts: de bakkerij van de coöperatie, de Bondszaal, café Seuren, de boerenbond en geheel rechts café Janssen.

Harry Nellen poseert tussen de puinhopen van de Sint Odakerk in Melderslo. Deze kerk werd door terugtrekkende Duitsers opgeblazen op 23 november 1944.

Tot enkele jaren na de bevrijding lagen op het kerkhof van Melderslo een aantal Britse militairen begraven. Op de foto staat de Melderslose schooljeugd verzameld bij de graven, tijdens dodenherdenking op 4 mei 1946.

Mariakapel aan de Christinalaan in Posterholt. Deze kapel stond in 1940 model voor de Vredeskapel in Melderslo. Mathijs Claassens kreeg goedkeuring om de kapel in Melderslo na te bouwen en haalde per fiets de bouwtekening op.

De ruïne van de Sint Odakerk na oorlogsschade. Gezien vanauit de pastorietuin (gespiegelde foto).

De kerktoren van Melderslo werd op 23 november 1944 opgeblazen en vaagde bij het neervallen de helft van de winkel van de coöperatie weg. Om de verkoop toch voort te kunnen zetten, werd een houten noodlokaal gebouwd dat rechts op de foto zichtbaar is.

De ruïnes van de Sint Odakerk in Melderslo. Deze werd door terugtrekkende Duitsers opgeblazen op 23 november 1944. De afbraak van de resten vond plaats in janauri 1946.

Blik vanuit de in 1944 verwoeste kerktoren van Melderslo. Men kijkt hier in zuidelijke richting naar de Vlasvenstraat.

De was werd vroeger op de heg gedroogd. Harry Litjens (1942-2018) uit Melderslo geeft een demonstratie.

In de zomer van 1940 bezocht bisschop Lemmens de Vredeskapel aan de Broekhuizerdijk in Melderslo. Hier is hij in gesprek met enkele Melderslonaren.

Uitzicht vanuit de in 1944 verwoeste kerktoren van Melderslo. Men kijkt hier in zuidelijke richting naar de Vlasvenstraat.

Het onderwijzend personeel van de lagere school in Melderslo, 1944. Staand v.l.n.r.: juffrouw van Rijswick, meester Cuypers en juffrouw Jacobs. Zittend: meester van Rijswijck, hoofdmeester Nellen en meester Lucassen.

De ruïnes van de Sint Odakerk in Melderslo. Deze werd door terugtrekkende Duitsers opgeblazen op 23 november 1944. De afbraak van de resten vonden plaats in januari 1946.

In 1944 werden een aantal gesneuvelde Britse soldaten tijdelijk het op Melderslose kerkhof begraven. Later zijn de doden overgebracht naar een Engels kerkhof bij Nijmegen.

Op 16 juni 1979 werd op het kerkplein in Melderslo een monument (zonnewijzer) onthuld. Deze zonnewijzer werd geplaatst op een brokstuk van de in de Tweede Wereldoorlog verwoeste kerk. Deze foto toont de onthulling door Harrie Litjens (voorzitter Geschiedenis Melderslo) en pastoor Geurts.

40-jarig onderwijsjubileum Jo Nellen Melderslo: B.g.v. het jubileum van Jo Nellen bracht haar eerste klas (uit 1944) haar een muzikale hulde. Deze bestond uit liedjes die zijn vroeger op school geleerd hadden.

Dorpszicht in Melderslo, rond 1955 - Links is een gedeelte van de coöperatie te zien. Nadat het gebouw in 1944 forse schade opliep door oorlogshandelingen, werd het pand rond 1949 vergroot. De Franse kap werd vervangen door een rood zadeldak en de muren werd wit geschilderd.

De eerste steen van de Melderslose kerk, oorspronkelijk geplaats in 1921. Nadat de kerk tijdens WOII in 1944 werd opgeblazen, werd de steen in de nieuwe kerk (1953) geplaatst.

De voormalige boerenleenbank van Melderslo, als zodanig in gebruik tussen 1923 en 1952. Koster Bernard Alaerds richtte in 1923 een kamer in dit huis in als bank. De grote stoot tot oprichting van een eigen bank werd gegeven door rector Mulder. In 1943 werd zoon Piet Alaerds tot kassier benoemd. Tot 1952 was de bank in deze boerderij gehuisvest.