Jodenjagers is de benaming voor de mensen (veelal werkzaam bij de Nederlandse politie) die ondergedoken Joden opspoorden. Vanaf het voorjaar van 1943 betaalde de Duitse bezetter een premie voor elke aangegeven jood. Aanvankelijk bedroeg dit 'kopgeld' 2,50 gulden maar dat werd met stappen verhoogd tot veertig gulden. Na de bevrijding werd een deel van de Jodenjagers ter dood veroordeeld tijdens de Bijzondere Rechtspleging en geëxecuteerd.