Vluchtelingenkamp Westerbork was in gebruik van 9 oktober 1939 tot 1 juli 1942. Het was oorspronkelijk gebouwd door de Nederlandse regering als Centraal Vluchtelingenkamp Westerbork, met als doel Duitse Joden op te vangen, die nazi-Duitsland waren ontvlucht. De Joodse gemeenschap moest de bouw van het kamp zelf betalen. De eerste barakken werden gebouwd in augustus 1939 door arbeiders van de Rijksdienst voor de Werkverruiming. Het kamp werd afgebouwd door de eerste vluchtelingen die arriveerden van het schip de St. Louis. Een deel van de vluchtelingen verbleef tot ver na de Duitse overname in het kamp.