mw. J.P.M. Janssens: Dagboek met bijlagen (handgeschreven tekst in dictaatcahier met hard kaft)

De auteur is verpleegster in het ziekenhuis van Middelburg. Na de eerste septemberdagen 1944 wordt het bevrijdingsgevoel bij de mensen al gauw de kop in wordt gedrukt. De evacuatie van Middelburg gaat niet door. Ze houdt van dag tot dag bij welke steden in Zeeland, die vaak door bombardementen onder water zijn komen te staan, worden bevrijd. Het noodziekenhuis in Vlissingen, waar gevochten wordt, is gedeeltelijk bij hen ondergebracht. De NSB-burgemeester gaat ervandoor. In november 1944 schuilen de mensen in hun kelder, als deze niet onder water is gelopen. Er gaat een granaat door het dak van het ziekenhuis, waarbij niemand geraakt wordt, maar die wel ravage veroorzaakt. Bij latere bombardementen worden gewonden uit de hele omgeving binnengebracht. De Duitsers delen voedsel uit. De chirurg van het ziekenhuis maakt in het geheim contact met de Engelsen. Onder het stoelkussen van de directrice ligt de vlag te wachten. Op 6 november 1944 is Middelburg vrij. De Dam staat vol krijgsgevangenen en de bevrijding wordt uitbundig gevierd. De patiënten worden tegen tyfus ingeënt en er is weer drinkwater. De was wordt gedaan met regenwater. Eén van de leden van de Prinses Irene brigade komt als Sinterklaas in de stad aan met cadeautjes. Eind december is er chocola, koffie en thee op de bon. Vrijdag 19 januari 1945 bezwijkt een dijk door springvloed, Walcheren loopt onder en de Engelsen komen te hulp. In februari 1945 vertrekken kinderen uit bevrijde gebieden naar Engeland om bij te komen. Tussen Vlissingen en Goes rijdt weer een trein. De rantsoenen worden verhoogd, iedereen krijgt verse haring. In maart 1945 komt koningin Wilhelmina op bezoek. Limburg wordt bevrijd en de geallieerden rukken Nederland in het oosten binnen. De Wieringermeer loopt onder en de Geallieerden besluiten in de nog niet bevrijde provincies voedselpakketten af te werpen. De auteur is verpleegster in het ziekenhuis van Middelburg. Na de eerste septemberdagen 1944 wordt het bevrijdingsgevoel bij de mensen al gauw de kop in wordt gedrukt. De evacuatie van Middelburg gaat niet door. Ze houdt van dag tot dag bij welke steden in Zeeland, die vaak door bombardementen onder water zijn komen te staan, worden bevrijd. Het noodziekenhuis in Vlissingen, waar gevochten wordt, is gedeeltelijk bij hen ondergebracht. De NSB-burgemeester gaat ervandoor. In november 1944 schuilen de mensen in hun kelder, als deze niet onder water is gelopen. Er gaat een granaat door het dak van het ziekenhuis, waarbij niemand geraakt wordt, maar die wel ravage veroorzaakt. Bij latere bombardementen worden gewonden uit de hele omgeving binnengebracht. De Duitsers delen voedsel uit. De chirurg van het ziekenhuis maakt in het geheim contact met de Engelsen. Onder het stoelkussen van de directrice ligt de vlag te wachten. Op 6 november 1944 is Middelburg vrij. De Dam staat vol krijgsgevangenen en de bevrijding wordt uitbundig gevierd. De patiënten worden tegen tyfus ingeënt en er is weer drinkwater. De was wordt gedaan met regenwater. Eén van de leden van de Prinses Irene brigade komt als Sinterklaas in de stad aan met cadeautjes. Eind december is er chocola, koffie en thee op de bon. Vrijdag 19 januari 1945 bezwijkt een dijk door springvloed, Walcheren loopt onder en de Engelsen komen te hulp. In februari 1945 vertrekken kinderen uit bevrijde gebieden naar Engeland om bij te komen. Tussen Vlissingen en Goes rijdt weer een trein. De rantsoenen worden verhoogd, iedereen krijgt verse haring. In maart 1945 komt koningin Wilhelmina op bezoek. Limburg wordt bevrijd en de geallieerden rukken Nederland in het oosten binnen. De Wieringermeer loopt onder en de Geallieerden besluiten in de nog niet bevrijde provincies voedselpakketten af te werpen. Het manuscript vormt de basis voor de in de bibliotheek opgenomen eigen uitgave: "Dagboek van een verpleegster van het Gasthuis te Middelburg". Uitgave: J.P.M. Janssens/Stedelijke Scholengemeenschap Middelburg 1993, druk: ADZ Vlissingen.