Brief en gedicht van Antoon Jeuken aan familie, 9 november 1939

Brief en gedicht van Antoon Jeuken aan familie, 9 november 1939 geschreven te Handel tijdens mobilisatie Gedicht 'Van Oorlog tot Vrede' Antoon Jeuken (12 januari 1916 geboren te Nijmegen) was dienstplichtig soldaat in het 17e Regiment Infanterie en was vanaf 27 augustus 1939 tot de capitulatie gemobiliseerd. Tijdens zijn mobilisatie schreef hij brieven aan zijn familie. Na de capitulatie was hij werkzaam als onderwijzer. 20 juni 1943 verloofde hij zich met Tiny Middendorp. 10 juli 1943 werden oud-gemobiliseerden opgeroepen voor krijgsgevangenschap en door Antoon Jeuken onder. In die tijd schreef hij 2 brieven die zogenaamd uit Duitsland kwamen om mensen te overtuigen dat hij in krijgsgevangenschap was gegaan. In december 1943 wist hij zo in Bergen legaal benoemd te worden ror distributieambtenaar. In die tijd schreef hij vele brieven aan zijn verloofde. In augustus 1944 door hij opnieuw onder, deze maal in Castenray onder de valse naam Piet Jansen. Vanuit hier kwam hij in contact met Amerikanen bij de luchtlandingen te Son en 24 augustus 1944 trad hij in dienst bij de Stoottroepen reg nr 0100037. 26 juli 1945 huwde hij Tiny Middendorp en 5 augustus 1945 ontving hij eervol ontslag uit de Stoottroepen op eigen verzoek. Inhoud Handel, 9 Nov.1939 Lieve Ouders, broers en zusjes, Op de eerste plaats de mededeling, dat met mij alles nog goed gaat, hetgeen ik van U allen eveneens hoop. Verder ben ik zeer benieuwd of het afschrift van de hoofdakte reeds klaar is en getekend door den Inspecteur Stoopman, Batavierenweg (meen ik). Hoe vlugger het klaar is, des te eerder bestaat de mogelijkheid, dat ik uit de r.......ooi ben. ’t Is momenteel geregeld naar de Peel gaan, om daar de stellingen te bekleden. Van hogere militaire zijde zijn de berichten erg ongunstig en we worden op een geweldige manier achter de vodden gezeten. Voor zaterdag moeten de distributie- en stamkaart ingeleverd zijn, wilt U s.v.p. opsturen? Weiter gibt es im Osten nichts neues - alleen een gedichtje, dat ik vanmiddag tijdens de schaft in de Peel heb samengeflanst. Misschien zit er wel wat in. Ik zal ’t aan de andere kant opschrijven. Misschien iets voor de krant? U ziet maar ’ns. Ontvangt allen verder mijn hartelijke groeten van Uw liefh. Zoon en broer, Antoon. Van Oorlog tot Vrede, De lucht is van activiteit doordrongen, Die zweemt naar ruzie en oorlogsgeweld. Reeds twee maanden hoorde men gebulder van kanonnen “In achttien reeds was dit voorspeld.” ------------------- De heersers der landen, ze kliekten tezaam, Ze vocht en streden.....................op papier. Alles werd voorbereid; men zegt: “In naam van het volk”; Gereed waren geweer en rapier. ------------------- De mensheid is reeds lang verward en ontwricht, Het Godsbestaan wordt ontkend en genegeerd. Wie moet de volk’ren wijzen op hun plicht? Is het Engeland, die de wereld regéért ? ------------------- Is het Duitsland, die van vrede spreekt En zich gereed maakt voor de strijd? Daarbij met de rechten der volk’ren speelt, Leugens en haat in de harten der Duitsers heit? --------------------- Ook Frankrijk mag zijn geweten wel onderzoeken. Is hier niet de oorzaak van zijn leed Te vinden in zijn vrijmetselaarsboeken Waarin d’ontkenning van God wordt gekweekt? ----------------------- Geen aanleiding tot vrede kan men verkrijgen Zolang alles is gebaseerd op menselijke kracht, Slechts dán zullen kanonnen en mitrailleurs zwijgen, Wanneer men boven zich erkent een Gods macht. --------------------------- Laten de volk’ren der aarde hun fouten bekennen Voor hun Heer- en schepper der aard, Daarbij elkaars goede wil erkennen In stede van oorlog, elkander de vrede verklaard! A.J.