Westkerkepolder, 1700-1959

Inleiding De voormalige polder Westkerke, groot 231.84.90 ha, met een belastbare oppervlakte van 230.17.10 ha, waarvan 227.73.30 ha dijkerslanden en 2.33.80 ha vronen, werd bedijkt in 1698. De Westerlandse schorren voor de Westerlandpolder waren in 1698 dermate aangegroeid, dat de ambachtsheren van Wolphaartsdijk octrooi tot bedijking vroegen aan de Staten van Zeeland. Dezelfde moeilijkheden als bij de bedijking van de Westerlandpolder deden zich ook nu weer voor en eerst op 7 april 1967 adviseerde de Rekenkamer gunstig. Op 25 maart 1698 verleenden de Staten van Zeeland het verlangde octrooi tot bedijking van de gronden van het voormalige Sabbinge- en Westkerkerambacht. De polder werd in hetzelfde jaar bedijkt en naar het daar gelegen hebbende Westkerkerambacht, de Westkerkepolder genoemd. Op 14 januari 1808 inundeerde de polder doordat de dijk doorbrak, doch in veertien dagen was de polder van het water verlost en werd de dijk hersteld. De Westerland-, Westkerke- en Nieuw-Sabbingepolder sloten op 5 februari 1737 een suatiecontract. De drie oude zeesluizen waren door aantasting van de schadelijke zeeworm en veroudering niet meer te herstellen. Men besloot tot de bouw van één nieuwe stenen suatiesluis in de Westerlandpolder. Een plan van ca. 1817 tot verbetering van de suatie van de polders die op de Schenge sueerden door middel van de gedeeltelijke indijking van de Schenge en de aanleg van een suatiekanaal (Zie het archief van de commissie van belanghebbende polderbesturen, inv. nr. 98.), is niet uitgevoerd. In verband met de afdamming van de Schenge in 1874 werd het waterschap voor de uitwatering door de sluis in de Piet opgericht. De Westkerkepolder had één afgevaardigde in het bestuur van het waterschap. In 1938 is voor de ingekomen en minuten van uitgaande stukken een rubriekenstelsel samengesteld. Bij de inventarisatie bleek dat de stukken met hetzelfde onderwerp in verschillende rubrieken waren opgeborgen. Deze stukken zijn nu chronologisch gelegd, terwijl tevens enige rubrieken gehandhaafd zijn. Het archief werd gedeeltelijk door de ontvanger-griffier en gedeeltelijk in de kluis in het gemeentehuis van Wolphaartsdijk bewaard. Het gedeelte van het archief dat in de kluis bewaard werd, heeft van de watersnoodramp in 1953 nogal geleden, doch de schade is toen grotendeels hersteld. De niet te splitsen delen en stukken, die ontstaan zijn door de samenwerking van de verschillende polders en de door één persoon gevoerde administratie van de polders op Wolphaartsdijk, zijn in het archief van het waterschap Oud-Wolphaartsdijk te vinden. In verband met de polderconcentratie op Zuid-Beveland werd de polder opgeheven en opgenomen in het per 1 januari 1959 nieuw gevormde waterschap De brede watering van Zuid-Beveland. Toch loopt het archief na 1958 nog verder, doordat het polderbestuur in 1959 de lopende zaken afhandelde. Literatuur Provinciale almanak 1958. J. van der Baan, Wolfaartsdijk geschetst als eiland en als ambachtsheerlijkheid, als burgerlijke en als kerkelijke gemeente, 1866.