Geersdijkpolder, 1740-1959

Inleiding De Geersdijkpolder, gelegen in de gemeente Wissenkerke en voor een klein gedeelte in de gemeente Kortgene, had in 1958 een kadastrale grootte van 286 ha, met een belastbare oppervlakte van 260.27.32 ha. De heerlijkheid Geersdijk of Gerolfsdijk ging op 5 november 1530 geheel verloren. Op 21 november 1667 verleenden de Staten van Zeeland aan de ambachtsheren van Geersdijk en Wissenkerke hetzelfde octrooi tot bedijking van schorren, als op 15 november 1667 aan de ambachtsheren van Kats. De polder werd het volgende jaar bedijkt. De uitwatering van de polder geschiedde door de ten oosten van Geersdijk gelegen suatiesluis, waardoor ook de Wissekerke-, Thoorn-, Vliete-, Maria-, Ouweleck- tot 1780 en de Sophiapolder van 1775 -1894 het overtollige water afvoerden. Na de bedijking van de Willempolder in 1771, sueerden de polders, die via de sluis te Geersdijk uitwaterden, door de sluis van de Willempolder op de Zandkreek. Na de oprichting van het waterschap voor de uitwatering van de polders Willem c.a. in Noord-Beveland in 1870, was ook de Geersdijkpolder hierbij aangesloten. De polder overstroomde op 14 januari 1808 en op 1 februari 1953. In 1953 was de overstroming een gevolg van de bres in de zeedijk van de Willem Adriaanpolder en het overlopen van de binnendijken tussen de Willem Adriaan- en Willempolder. Op 16 februari viel de polder droog, doordat het overtollige water via de sluis aan de Willempolder geloosd kon worden. Ten gevolge van de polderconcentratie op Noord-Beveland werd de polder opgeheven en opgenomen in hot per 1 januari 1959 nieuw gevormde waterschap Noord-Beveland. Het polderbestuur heeft de lopende zaken in 1959 afgewikkeld. De archiefstukken uit de tweede helft van de 19e eeuw en het begin van de 20e eeuw hebben erg van het vocht te lijden gehad. Literatuur: Provinciale almanak 1958. De Bruin en Wilderom. Tussen afsluitdammen en deltadijken, deel I, Noord-Beveland. 1961. Rijkswaterstaat. Verslag over de stormvloed 1953. 1961.