Tijmen Boschman vertelt hoe hij op zeer jonge leeftijd (hij is 12 jaar als de oorlog uitbreekt) komt te werken in de Duitse legerplaats in Wezep bij Zwolle. In het begin moet hij zwaar werk verrichten, al gauw wordt dit omgezet in administratief werk en na een paar maanden komt hij in de kampkeuken te werken. Hij wordt opgenomen in het netwerk der illegaliteit. Door zijn werkzaamheden is hij in het ...

Bij razzia's in Leiden wordt de reeds afgestudeerde auteur opgepakt en via het Oranjehotel naar Vught gebracht en daar samen met andere studenten uit heel Nederland in splinternieuwe barakken gehuisvest. Als gijzelaars moeten ze hun persoonsbewijs afgeven maar hoeven ze niet te werken. Er zijn steeds appèls en af en toe worden mensen vrijgelaten. Al gauw went men aan het kampleven. Men gaat lezen, ...

Twee interviews met TB, over zijn ervaringen tijdens de Tweede Wereldoorlog in het Bakkumse Sperrgebiet en in Bergen aan Zee. - de geïnterviewde was tijdens de oorlog als een van de weinige Nederlanders altijd aan de kust aanwezig. De eerste twee jaar hielp hij mee in de standtent van zijn ouders, wat ook voor de Duitse soldaten een belangrijke uitspanning werd. Na twee jaar werd het strand dubbel ...

De joodse auteur, een jong meisje, zit op school (de Julo) en krijgt daar les in o.a. handelsrekenen en steno. Ze woont nog thuis bij haar ouders. Ze maakt plezier, wandelt en fietst met vriendinnen. Iin de schoolkrant schrijft ze stukjes, waarin ze het zionisme verdedigt. Op school signaleert ze steeds meer anti-joodse opmerkingen en als in haar omgeving mensen worden gearresteerd, krijgt ze het benauwd. ...

De joodse auteur zit met zijn gezin bij Dora en oom Jaap ondergedoken. Dora en oom Jaap, die zelf oudere kinderen hebben, verschaffen tegen betaling meerdere joden onderdak. Met zijn ook daar ondergedoken zus en zwager heeft de auteur nooit kunnen opschieten en nu ze zo dicht op elkaar zitten wordt het nog moeilijker. Er volgt één grote opsomming van klachten over en aanmerkingen op zijn zus en zwager, ...

De auteur woont na evacuatie uit Den Haag met zijn gezin in Wassenaar. Het is de laatste oorlogswinter. Hij praat voortdurend over eten. Men verzamelt op de fiets of lopend met de kinderwagen voedsel (bonen, aardappels, suikerbieten, boter en vlees) bij boeren in de omgeving. Verder leeft men op bonnen en op de gaarkeuken. De mensen zijn moe, ziek en gauw geirriteerd. Af en toe bezoekt hij zijn werk ...

De auteur, een joodse arts, wiens huis in Arnhem bij een bombardement verwoest is, verhuist met zijn zwangere echtgenote en zoon naar een landgoed in Schaarsbergen, waar een kraaminrichting wordt ingericht. Hij heeft zijn ster afgedaan. Hij wordt narcotiseur en administrateur. Er is geen gas en elektriciteit, alleen een pomp. Al gauw wordt de kliniek verplaatst naar een dienstgebouw van jachtslot Hubertus ...

In 1942 wordt Annerieke Smulders benoemd tot assistent-bibliothecaresse aan de Katholieke Economische Hogeschool in Tilburg. Ze is dan twintig jaar. Al gauw komt ze in aanraking met illegaal werk via het Brabants Studenten Gilde van Onze Lieve Vrouw: een studentenvereniging met een bestuur dat kan zorgen voor onderduikadressen, levensmiddelenkaarten en studieboeken. De studenten, veelal ondergedoken, ...

De auteur zegt dat hij de meeste persoonlijke en familie-aangelegenheden uit het dagboek heeft weggelaten bij het schrijven van het verslag. De oorlogsberichten zijn afkomstig van de broeders onderling en van de man in de straat, die net zoals de auteur zelf, naar de Engelse zender luistert. De auteur woont als jonge broeder in het jongenstehuis "St.Jozef" in Maastricht. Hij wordt na enkele maanden ...

Opgepakt bij de razzia in november 1944 in Rotterdam wordt de auteur per boot naar Amsterdam gebracht. Het is benauwd in het ruim, er wordt gerookt. Hij zit door plaatsgebrek met opgetrokken knieën. Ondanks alles is de stemming goed, wordt er gezongen. In Amsterdam is brood met kaas en zuurkool te eten en vandaar gaat de tocht verder over het IJsselmeer. Bij het Keteldiep (bij Zwolle) stapt hij uit, ...